2 ημέρες στο Εθνικό Πάρκο Maasai Mara της Κένυας (μέρος II)

1ο Μέρος

Δεύτερη ημέρα λοιπόν στο Maasai Mara National Reserve και κάπως έτσι ξεκινάει ένα ολοήμερο σαφάρι με πολλές μαγικές εικόνες της σαβάνας και υπέροχες εκπλήξεις. Αναχώρηση νωρίς το πρωΐ με χαμηλές θερμοκρασίες ακόμα, καθώς το πάρκο βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 1500-2100μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο στόχος μας σήμερα να συναντήσουμε όσα περισσότερα ζώα μπορούμε, ελπίζοντας για τα “Big Five” (λιοντάρι, λεοπάρδαλη, Αφρικανικό ελέφαντα, Αφρικανικό βούβαλο και μαύρο ρινόκερο) και να πετύχουμε το πέρασμα των ζώων που μεταναστεύουν από την Τανζανία στην Κένυα μέσω του ποταμού Mara. Για να δούμε λοιπόν…

Αφήνοντας πίσω το lodge μας, περνάμε έξω από μικρά χωριά της φυλής των Maasai και πετυχαίνουμε καθημερινές σκηνές των κατοίκων: γυναίκες να πλένουν ρούχα μέσα σε μικρά ποταμάκια, τα ζώα τους να βόσκουν σε κοντινές περιοχές γεμάτες με σκουπίδια. Δυστυχώς στην αγροτική Κένυα, οι λέξεις καθαριότητα και φυσικά ανακύκλωση δεν υφίστανται. Απομακρυνόμαστε από τις κατοικήσιμες περιοχές και μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά στην απεραντοσύνη της σαβάνας!! Άπειρα γκνους, αντιλόπες όλων των ειδών, στρουθοκάμηλοι, ζέβρες και κουφάρια ζώων είναι οι πρώτες μας εικόνες από αυτό το εκπληκτικό τοπίο. Ωπ, να και ο Αφρικανικός βούβαλος πίνει νερό από ένα ρυάκι, και σε λίγο και άλλοι, ολόκληρο κοπάδι!!! Αρχίσαμε, τσεκ το πρώτο από τα Big5!!

Η συνέχεια ακόμα καλύτερη: τσεκ και το δεύτερο!! Μία αγέλη από τεμπέλικα λιοντάρια κοιμούνται κάτω από τη σκιά των ελάχιστων δέντρων της σαβάνας κι εμείς πλησιάζουμε αργά με το βανάκι μας. Ο μεγάλος δεν μας δίνει σημασία καν, σηκώνει αργά το κεφάλι του και ξαναπέφτει για ύπνο: «μην ενοχλείτε τον Βασιλιά!» Ο μικρός λίγο πιο δίπλα χαζεύει τριγύρω, προλαβαίνουμε να βγάλουμε καναδυό φωτογραφίες και φεύγουμε γιατί είναι περίεργος και ανήσυχος ήδη, ας μην παραγνωριστούμε κιόλας.

Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στο απέραντο πάρκο με προορισμό τον ποταμό Mara. Ανάμεσα στα ζώα που συναντήσαμε στη διαδρομή, να και 3 πανέμορφα τσίτα, κρυμένα δυστυχώς μέσα σε θάμνους. Αγριογούρουνα, γαζέλες, αντιλόπες, στρουθοκάμηλοι, περίεργα πουλιά, τεράστιοι μπαμπουΐνοι, πανέμορφες καμηλοπαρδάλεις, και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Φτάνουμε λοιπόν και στον περίφημο ποταμό Mara με την ελπίδα να πετύχουμε το εκπληκτικό πέρασμα των ζώων, τα οποία δυστυχώς δεν μας έκαναν τη χάρη (περισσότερα εδώ).

Η Αφρικανική σαβάνα όμως μας επιφύλαξε μια άλλη έκπληξη ως αποζημίωση μάλλον για την προηγούμενη απογοητευτική εμπειρία μας στο ποτάμι. Ένα μοναχικό τσίτα τεμπέλιαζε δίπλα σε ένα κοπάδι από γκνους και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να σταματήσουμε κοντά του και να περιμένουμε την επίθεσή του. Πλησιάζοντας όλο και περισσότερα αμάξια όμως (καθώς οι οδηγοί συνεννοούνται μέσω ασυρμάτου σε περίπτωση που εντοπίσουν ένα αρπαχτικό), ο φίλος μας εγκατέλειψε αυτό το σημείο και προς μεγάλη μας έκπληξη πλησίασε ακόμα περισσότερο κοντά μας χωρίς ίχνος φόβου. Αρχικά ξάπλωσε κάτω από τη σκιά του μοναδικού δέντρου της περιοχής, και στη συνέχεια ανέβηκε στον κορμό του για να παρατηρήσει προφανώς τον περιβάλλοντα χώρο. Δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να κυνηγήσει εκείνη τη στιγμή αν και κοντά υπήρχε επίσης ένα ακόμα κοπάδι με γκνους και ζέβρες. Αφού ανεβοκατέβηκε στον κορμό κανά δύο φορές αποφάσισε ξανά να μετακινηθεί. Περνώντας ακριβώς από μπροστά μας χωρίς να ενοχληθεί καν από την παρουσία μας, έφυγε προς την απέναντι πλευρά με κατεύθυνση τις ζέβρες. Περιμέναμε αρκετή ώρα για την επίθεση, αλλά ο κύριος μάλλον μας βγήκε τεμπέλης, γιατί μετά από πολλές μετακινήσεις, βαρέθηκε κι έπεσε για ύπνο. Οπότε κι εμείς συνεχίσαμε τον δρόμο μας.

Δυστυχώς χρειάζεται άπειρος χρόνος και υπομονή και φυσικά τύχη για να πετύχεις σκηνές κυνηγιού ειδικά από το συγκεκριμένο ζώο. Ακόμα και που δεν πετύχαμε δράση όμως, οι φωτογραφίες και τα βίντεο που μας χάρισε ήταν εκπληκτικές:

Στη συνέχεια του σαφάρι μας στην απέραντη σαβάνα συναντήσαμε ακόμα περισσότερα ζώα:

– τσεκάραμε και το επόμενο των Big5: οι τεράστιοι Αφρικανικοί ελέφαντες βρίσκονταν παντού τριγύρω μας, αμέτρητοι, οικογένειες με μικρά και γονείς που τα προστάτευαν από τους ενοχλητικούς επισκέπτες (αν και εδώ που τα λέμε, δεν μας έδιναν και ιδιαίτερη σημασία εφόσον δεν τα πλησιάζαμε πολύ κοντά)

– μια κρυμμένη λεοπάρδαλη, την οποία είδα ελάχιστα με τα κιάλια ανάμεσα από κάτι δέντρα, χωρίς καμία δυστυχώς δυνατότητα φωτογράφισης

– οικογένειες αγριογούρουνων (το συγκεκριμένο είδος τρώει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο: καθώς ο λαιμός του είναι πολύ κοντός, λυγίζει τα δύο μπροστινά πόδια για να μπορέσει να φτάσει τα χόρτα στο έδαφος, τα οποία είναι το κύριο συστατικό της διατροφής του)  

– οικογένειες τεράστιων μπαμπουΐνων, ιπποπόταμους, ζέβρες, αντιλόπες και impalas (είδος αφρικανικής αντιλόπης) καθώς και άπειρα Αφρικανικά πουλιά

Ηλιοβασίλεμα δυστυχώς δεν πετύχαμε σήμερα, είχαν μαζευτεί ήδη κάποια σύννεφα μέχρι εκείνη την ώρα και επιστρέψαμε στο lodge μας κουρασμένοι αλλά και χαρούμενοι από μία εκπληκτική ημέρα περιπέτειας στην Αφρικανική σαβάνα! Ώρα λοιπόν για ξεκούραση και διασκέδαση με τον ιδιαίτερο χορό των πολεμιστών Maasai (τους οποίους θα επισκεπτόμασταν σε τοπικό χωριό την επόμενη ημέρα).