Ημέρα 9
Πεζοπορία προς Νamche Bazaar (3,441μ.) – 14 χλμ., διάρκεια 9 ώρες
Πρωϊνή αναχώρηση για ακόμα μία φορά από το χωριό Pheriche, με προορισμό το Namche Bazaar. Η διαδρομή εκείνης της μέρας, δεν είχε καμία σχέση με τις προηγούμενες. Ήταν μέτρια σε δυσκολία, αλλά δυστυχώς λόγω της κούρασης, τα πόδια σέρνονταν και το σώμα κουνιόταν με το ζόρι. Ακολουθώντας μία διαφορετική πορεία από εκείνη της ανάβασης, περάσαμε μέσα από μικρούς οικισμούς με πολύχρωμα σπιτάκια, μέχρι το χωριό Pangboche, από όπου και συνεχίσαμε για το γνωστό μοναστήρι Tengboche.
Οι εικόνες τριγύρω δεν μας ενδιέφεραν πλέον καθόλου. Αν και τα τοπία ήταν πολύ εντυπωσιακά, το μόνο που επιθυμούσαμε ήταν να φτάσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στον προορισμό μας. Το απλό δωμάτιο του ξενώνα μας “Comfort Inn” στο Namche Bazaar, έμοιαζε με σουϊτα, μετά την απίστευτη ταλαιπωρία των προηγούμενων ημερών.
Και εδώ, στα 3400μ., η μύτη μου σταμάτησε επιτέλους να αιμορραγεί, μετά από 4 ολόκληρες ημέρες!
Το μοναστήρι Tengboche
Ημέρα 10
Πεζοπορία προς Lukla (2,804μ.) – 12 χλμ., διάρκεια 10 ώρες
Μία από τις πιο επίπονες ημέρες ολόκληρου του ταξιδιού, και ίσως η χειρότερη από άποψη κούρασης. Η διαδρομή ήταν ήδη γνωστή από την πρώτη ημέρα πάνω στα Ιμαλάϊα και ήταν δύσκολη ούτως ή άλλως. Μόνο που αυτή τη φορά ήμουν εντελώς εξαντλημένη, και με σοβαρό πρόβλημα στα γόνατα από το πολυήμερο περπάτημα πάνω σε βράχια.
Αναχωρήσαμε λοιπόν νωρίς το πρωϊ, ως συνήθως. Διασχίσαμε χωριουδάκια, πλαγιές, ποτάμια και κοιλάδες. Από ένα σημείο και μετά, δύο άτομα από την ομάδα, μείναμε αρκετά πίσω. Εγώ δεν μπορούσα καν να πάρω τα πόδια μου και δεν ήξερα πραγματικά πως θα έφτανα στον προορισμό μου. Τη λύση μου την έδωσαν οι ντόπιοι. Νοίκιασα ένα άλογο μέχρι το χωριό Phakding και έτσι, μπόρεσα να συναντηθώ με το γκρουπ μου την ώρα του μεσημεριανού γεύματος. Μετά από συνολικά 10 ώρες και αφού είχε ήδη νυχτώσει, εγώ και η φίλη μου που είχαμε ξεμείνει πίσω, καταφέραμε να φτάσουμε επιτέλους στον ξενώνα μας “Sunrise”, στη Lukla, λίγο πριν το δείπνο.
Αν και κουρασμένοι, ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι και υπερήφανοι που είχαμε τελικά καταφέρει αυτό, για το οποίο προσγειωθήκαμε 2 εβδομάδες πριν στο μακρινό Νεπάλ, από διάφορα μέρη του πλανήτη. Γι’ αυτό λοιπόν, φροντίσαμε να μας μείνει αξέχαστη και η τελευταία βραδιά αυτής της επικής περιπέτειας πάνω στα Ιμαλάϊα, με χορούς και πανηγύρια μέχρι τα ξημερώματα!!!
Ημέρα 10
Πτήση επιστροφής Lukla – Ramechhap – Kathmandu
Η ώρα της επιστροφής δυστυχώς (ή ευτυχώς) έφτασε. Αποχαιρετήσαμε το πιο επικίνδυνο αεροδρόμιο του κόσμου με μία ακόμα υπέροχη πτήση πάνω από τη θρυλική οροσειρά, χαζεύοντας για τελευταία φορά τις κορυφές που μας χάρισαν μοναδικές στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις.
Προορισμός μας ξανά, το αεροδρόμιο του Ramechhap, καθώς ο διάδρομος της πρωτεύουσας ήταν ακόμα κλειστός λόγω των έργων. 3 ώρες μετά, φτάσαμε στο Kathmandu με λεωφορείο, για μία τελευταία βόλτα στην πόλη και το τελευταίο μας δείπνο όλοι μαζί ως ομάδα.
Από την επόμενη ημέρα, θα συνεχίζαμε χωριστά ο καθένας τη ζωή του, με τις υπέροχες αναμνήσεις αυτού του ιδιαίτερου ταξιδιού, να μας συντροφεύουν για πάντα!!
