Τι θα λέγατε για λίγο glamping στην έρημο Σαχάρα?

Σου αρέσει η φύση; θα ήθελες να μείνεις κάποια στιγμή στη μέση του πουθενά σε μια σκηνή, αλλά σιχαίνεσαι το camping; Θες το κρεβατάκι σου, την ιδιωτική σου τουαλέτα, τη ντουζιέρα σου και την ησυχία σου, αλλά ταυτόχρονα και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά, μακριά από τα πλήθη και τον μαζικό τουρισμό; Κι εγώ το ίδιο!!! Οπότε, διαβάζεις το σωστό άρθρο για να ανακαλύψεις τη λύση αυτού του προβλήματος, η οποία ονομάζεται….. GLAMPING! Glamorous Camping δηλαδή, με μια δόση πολυτέλειας και πολλές, πολλές ανέσεις!! Υπάρχουν διάφορα είδη glamping, εγώ όμως θα σου μιλήσω για την πρώτη – και ελπίζω όχι τελευταία- εμπειρία μου μέχρι στιγμής, σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη του κόσμου, την έρημο Σαχάρα.

Σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, περιτριγυρισμένο από πορτοκαλί αμμόλοφους στην μέση της ερήμου του ανατολικού Μαρόκου, βρίσκεται το Madu luxury desert camp, στο οποίο φιλοξενήθηκα για μία αξέχαστη βραδιά. Το camp αποτελείται μόνο από σκηνές, (7 δωμάτια και ένα εστιατόριο), οι οποίες βρίσκονται μεν στη μέση του πουθενά, αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν την πολυτέλεια ενός ξενοδοχείου 5*.

Η περιπέτειά μου στη Σαχάρα ξεκίνησε από την προηγούμενη βραδιά, όπου διανυκτέρευσα στο Riad Madu. Ένα επίσης πολυτελές riad, στο οποίο ανήκει το camp και βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Merzouga. Όλη τη διαδικασία για το glamping την ανέλαβε το προσωπικό του Riad Madu, οπότε το μόνο που έπρεπε εγώ να κάνω, ήταν να απολαύσω τη μαγεία της ερήμου και τη φιλοξενία των Βερβέρων.

Οι μαγικές αμμοθίνες της Σαχάρας

Διασχίζοντας την έρημο με την καμήλα μου, με προορισμό το camp

Η μετακίνηση προς το camp γίνεται μόνο με jeep 4×4 ή καμήλες. Εγώ δοκίμασα και τους δύο τρόπους: πήγα με καμήλα και επέστρεψα οδικώς. Ξεκίνησα απογευματάκι από το riad με jeep, μέχρι το σημείο που βρίσκονταν οι καμήλες. Νωρίτερα η θερμοκρασία ήταν ακατάλληλη για να κυκλοφορεί κανείς έξω, οπότε η μετακίνηση μέσα στην έρημο γινόταν λίγο πριν τη δύση του ηλίου (ήταν Αύγουστος και το θερμόμετρο εκείνο το μεσημέρι είχε φτάσει τους 45C!!). Εκεί λοιπόν οι καμηλιέρηδες περίμεναν ήδη τους πελάτες του camp για να μας μεταφέρουν στον προορισμό μας, μέσα από μία μαγευτική διαδρομή παρακολουθώντας -θεωρητικά- το μοναδικό ηλιοβασίλεμα της Σαχάρας…. ΑΜ ΔΕ! Κατά τη διάρκεια της μετάβασής μας στο σημείο με τις καμήλες, δυστυχώς, έβρεξε!! Σπανίως μεν, κι όμως βρέχει ακόμα και στη Σαχάρα! Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό: γκρίζος ουρανός, ανύπαρκτο ηλιοβασίλεμα. Η διαδρομή παρόλα αυτά, ήταν πραγματικά υπέροχη. Για μιάμιση σχεδόν ώρα, ο Βερβέρος καμηλιέρης μου οδηγούσε την καμήλα στην οποία επέβαινα, περπατώντας ξυπόλυτος πάνω στη δροσερή άμμο της ερήμου. Τριγύρω μόνο αμμόλοφοι, μια απέραντη θάλασσα από άμμο, σε εκτυφλωτικό πορτοκαλί χρώμα!!! Όλο το τοπίο έμοιαζε εξωπραγματικό και ζωγραφισμένο, λες και κάποιος είχε ρίξει πορτοκαλί μπογιά παντού από ψηλά!

Φτάνοντας λοιπόν στο camp, μας υποδέχτηκε ένας νεαρός Βερβέρος ντυμένος με την παραδοσιακή μπλε κελεμπία της ερήμου. Αφού μας προσέφερε αρχικά Μαροκινό τσάϊ και ξηρούς καρπούς, μας συνόδεψε στη συνέχεια στις σκηνές μας. Οι σκηνές είναι ουσιαστικά πολυτελή δωμάτια, με όλες τις ανέσεις που μπορεί να προσφέρει ένα ξενοδοχείο: A/C, διπλό κρεβάτι, σαλονάκι με ντουλάπα, νεροχύτη, ντουζιέρα και ξεχωριστή τουαλέτα. Υπήρχε εννοείται τρεχούμενο νερό σε θερμοκρασία δωματίου και ηλεκτρικό ρεύμα από γεννήτριες (μόνο όμως κατά τη διάρκεια της νύχτας). Η θερμοκρασία στην έρημο εκείνη την ώρα κυμαινόταν γύρω στους 35C, οπότε το Air Condition ήταν απολύτως απαραίτητο, όπως και τα μπουκάλια με κρύο εμφιαλωμένο νερό που υπήρχαν ήδη στο δωμάτιο. Περιττό να αναφέρω ότι όλα ήταν πεντακάθαρα και η διακόσμηση του δωματίου ήταν όμορφη, λιτή και ταιριασμένη στα χρώματα της ερήμου. Οι φωτογραφίες εξάλλου τα λένε όλα!!

Μετά από ένα σύντομο φωτογραφικό τουρ στο δωμάτιο, βγήκα έξω να απολαύσω το δείπνο μου με τοπικές αλλά και Ευρωπαϊκές γεύσεις. Η ποιότητα του φαγητού ήταν εξαιρετική και το σκηνικό έμοιαζε βγαλμένο από τις 1000+1 νύχτες! Τα τραπέζια ήταν όμορφα τοποθετημένα στον υπαίθριο χώρο στη μέση του καμπ, μόνο που είχε νυχτώσει για τα καλά και οι αμμόλοφοι τριγύρω μας δυστυχώς δεν ήταν ορατοί. Στη συνέχεια, μαζευτήκαμε γύρω από την αναμμένη φωτιά και απολαύσαμε τοπική μουσική από Βερβέρους μουσικούς. Η βραδιά μου έκλεισε με μία ακόμα αποτυχημένη προσπάθεια να φωτογραφήσω το Milky way πάνω στους γειτονικούς αμμόλοφους. Ήταν η δεύτερή διανυκτέρευσή μου στη Σαχάρα, και πάλι δεν κατάφερα να απολαύσω τον έναστρο ουρανό, λόγω συννεφιάς και ξαφνικής αμμοθύελλας…..

Το επόμενο πρωϊ όταν ξύπνησα, η θερμοκρασία είχε ήδη αρχίσει να ανεβαίνει πάνω από τους 40C. Εφόσον μέχρι το απόγευμα οι γεννήτριες δε δούλευαν, και συνεπώς ούτε και το a/c, η ζέστη είχε αρχίσει να γίνεται αφόρητη μέσα στη σκηνή. Ευτυχώς οι περισσότεροι επισκέπτες του καμπ είχαν ήδη αναχωρήσει για διάφορες δραστηριότητες και είχα μείνει τελευταία για το πρωϊνό γεύμα. Ο ουρανός ήταν και πάλι συννεφιασμένος, οπότε επέλεξα να καθίσω έξω από τη σκηνή του εστιατορίου, για να απολαύσω μαζί με τις μαροκινές λιχουδιές, την ησυχία της ερήμου και την απέραντη θέα στους πορτοκαλί αμμόλοφους.

Ο χρόνος πέρασε γρήγορα – πως αλλιώς – βγάζοντας φωτογραφίες με το φως της ημέρας στον υπαίθριο χώρο του καμπ και στο εστιατόριο. Στη συνέχεια, αναχώρησα για την επιστροφή μου στο riad στη Merzouga, αυτή τη φορά με τζιπ 4×4, οδηγώντας πάνω από τους ατελείωτους αμμόλοφους.
Άλλη μία εκπληκτική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσει κανείς!!!!

Δε γνωρίζω εάν θα ξανακάνω άμεσα glamping, αλλά αυτή η βραδιά στη Σαχάρα ήταν μία από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μου! Εάν δεν το έχετε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, θα έπρεπε να το προσθέσετε οπωσδήποτε στη λίστα σας!