Οι Βαυαρικές Άλπεις ήταν από πάντα πολύ ψηλά στη λίστα των ταξιδιών μου. Χωρίς αμφιβολία, γενικά ολόκληρη η οροσειρά είναι ένα από τα πιό ονειρεμένα σημεία της κεντρικής Ευρώπης, ιδιαίτερα τον χειμώνα όπου το χιονισμένο σκηνικό είναι απλά παραμυθένιο. Μέχρι στιγμής δεν είχα επισκευθεί αυτή την περιοχή, κυρίως λόγω των υψηλών τιμών και της πληρότητας των ξενοδοχείων, εφόσον τον περασμένο χειμώνα έλαβε χώρα το Alpine Ski worldcup και όσες φορές αναζήτησα κατάλυμα οι τιμές ήταν υπερβολικές. Πρόσφατα όμως, μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκευθώ έστω και για μία μόνο ημέρα αυτό το υπέροχο μέρος και να δώσω ραντεβού ξανά για τον προσεχή χειμώνα.
Η αριστοκρατική πόλη του Garmisch – Partenkirchen (μέχρι το 1935 ήταν 2 ανεξάρτητες πόλεις και γεωγραφικά χωρίζονται πλέον μόνο από τις σιδ. γραμμές) στα σύνορα Γερμανίας – Αυστρίας, είναι ουσιαστικά η πύλη των Βαυαρικών Άλπεων, εφόσον βρίσκεται στους πρόποδες του Zugspitze, της υψηλότερης κορυφής της Γερμανίας. Χτισμένη σε κοιλάδα και με θέα την οροσειρά, έχει έντονο το υγρό στοιχείο, λόγω των πολλών λιμνών και ποταμών της περιοχής. Έντονο επίσης και το Αλπικό-Βαυαρικό στοιχείο παντού, στην αρχιτεκτονική, στους ανθρώπους, στο φαγητό και στις παραδόσεις τους.
Η οροσειρά του Zugspitze, αποτελείται από πολλά βουνά με υψηλές κορυφές. Η ψηλότερη της Γερμανίας (2962 μ.) δεν είναι ορατή από την πόλη του GaPa και για να την επισκευθείς θα πρέπει να πάρεις ένα τρενάκι μέχρι τους πρόποδες του όρους Zugspitze και με το τελεφερίκ φτάνεις κατευθείαν στην κορυφή. Παρόλα αυτά, περπατώντας στην πόλη μπορείς να δεις άλλες κορυφές της οροσειράς, οι οποίες είναι όλες εύκολα προσβάσιμες με τα υπερσύγχρονα τελεφερίκ. Από ότι λέγεται, η πανοραμική θέα από εκεί πάνω σε περισσότερες από 400 βουνοκορφές της Αυστρίας, Ελβετίας, Ιταλίας και Γερμανίας είναι ανεπανάληπτη. Εκτός από το σκι και τα χειμερινά σπορ, στην περιοχή είναι πολύ δημοφιλή επίσης: το παραπέντε, η πεζοπορία, η αναρρίχηση, το κανό και το mountain bike. «Έπιασα» με την κάμερα κανα δυό αλεξίπτωτα που μόλις είχαν «πέσει» (zoom) και ζήλεψα πολύ να πω την αλήθεια.
Το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος για να εξερευνήσει το πολυτελές αυτό χειμερινό θέρετρο είναι φυσικά να το περπατήσει! Στα 2 πανέμορφα ιστορικά κέντρα, ένα του Partenkirchen (πιo παραδοσιακό, θυμίζει άλλη εποχή) & ένα του Garmisch (λίγο πιό μοντέρνο με πολλά καταστήματα και εμπορικά), έχεις την ευκαιρία να περιπλανηθείς σε πλακόστρωτους πεζόδρομους χαζεύοντας πολυτελείς ξενώνες / ξενοδοχεία σε Αλπικό στυλ, ιστορικά μνημεία, εκκλησάκια και φυσικά την απεριόριστη θέα στις μαγευτικές Άλπεις. Από όπου και να βρίσκεσαι, όπου και να κοιτάξεις, το μάτι πέφτει πάνω σε κάποια κορυφή. Η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα υψηλή για την περιοχή, παρόλο που όλα τα βουνά τριγύρω ήταν ακόμα χιονισμένα. Δυστυχώς, δεν είχα χρόνο να ανέβω στα χιονοδρομικά κέντρα, αλλά θα είναι σίγουρα η πρώτη μου προτεραιότητα για τον επόμενο χειμώνα.
Η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα και σίγουρα το δυνατό σημείο της πόλης εκτός από την τοποθεσία της είναι η αρχιτεκτονική της. Δεν ήξερα τι να πρωτοκοιτάξω και τι να πρωτοβγάλω φωτογραφία! Παντού πανέμορφα σπιτάκια/ξενώνες/καταστήματα σε Αλπικό στυλ με ξύλινες σκεπές και πολύχρωμες προσόψεις, μπαλκονάκια ξύλινα με πολύχρωμα λουλούδια και μικρούς περιποιημένους κήπους. Οι 2 πιό σημαντικοί πλακόστρωτοι δρόμοι των ιστορικών κέντρων (Ludwigstr. & Fruhlingsstr.) είναι γεμάτοι με τέτοιου είδους κτίρια, όπου οι ζωγραφισμένες προσόψεις τους αναπαραστούν εικόνες από την Βίβλο ή από την ιστορία του κάθε κτιρίου, των κατοίκων, της περιοχής και των εθίμων τους.
Η περιήγησή μου στα πολύχρωμα δρομάκια αναπνέοντας φρέσκο, βουνίσιο αέρα ήταν απολαυστικότατη.
Οι λεπτομέρειες σε αυτό το μέρος κάνουν τη διαφορά. «Εσταυρωμένοι» στους τοίχους και κήπους, παγκάκια με φιγούρες Βαυαρών, παιχνιδιάρικα «ζωάκια» που περπατάνε στους φράχτες, χρώματα παντού…
Να εδώ, κουτσομπολεύοντας με τους φίλους μου…
Τα κυριότερα σημεία ενδιαφέροντος:
Το παλιό Δημαρχείο, εκκλησίες χτισμένες στο ιστορικό κέντρο ή πάνω στο βουνό, πολυτελή ξενοδοχεία σε Αλπικό πάντα στυλ, το ιστορικό εκκλησάκι του St. Sebastian με το παλιό νεκροταφείο των θυμάτων της πανώλης και τους 4 Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης ζωγραφισμένους στον εξωτερικό τοίχο, και πολλά άλλα.
Για φαγητό/καφέ υπάρχουν άπειρες επιλογές από Βαυαρικά εστιατόρια με τοπικά πιάτα (αν κι εγώ προτίμησα για το γεύμα μου τα πεντανόστιμα λουκάνικα Νυρεμβέργης), Ιταλικά για κρασί και γλυκό, μέχρι και διεθνής κουζίνα και πολυτελή καφέ.
Η πόλη βρίσκεται περίπου 90 χλμ. νότια του Μονάχου στα σύνορα με την Αυστρία, και είναι εύκολα προσβάσιμη με τρένο ή I.X.
