Getsemaní, Cartagena
Εγκληματικότητα και απαγωγές:
Η Κολομβία θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές είναι μία ασφαλής χώρα. Οι επικίνδυνες περιοχές είναι πλέον συγκεκριμένες και γνωστές και δεν επιτρέπεται ούτως ή άλλως η είσοδος στους τουρίστες. Παραθέτω λοιπόν λεπτομέρειες για την ασφάλεια της κάθε περιοχής που επισκέφθηκα, και βάσει της δικής μου, καθαρά, εμπειρίας:
- Η Αμαζονία στο σύνολό της είναι γνωστή ως η περιοχή των καρτέλ και των ανταρτών. Η ζούγκλα είναι αποκλεισμένη από την υπόλοιπη χώρα: δεν υπάρχει καμία πρόσβαση προς τα εκεί, δε την επισκέπτονται τουριστικά γραφεία, ούτε ντόπιοι, και ακόμα και να θέλει κάποιος να πάει μόνος θα τον σταματήσει η αστυνομία/στρατός στην αρχή του τροπικού δάσους. Το μοναδικό προσβάσιμο σημείο της περιοχής είναι αυτό που επισκέφθηκα, το κομμάτι κατά μήκος του Αμαζονίου, το οποίο και είναι ασφαλέστατο λόγω στρατού. Εκεί μπορείς να ταξιδέψεις μόνο με αεροπλάνο από την πρωτεύουσα, ή με πλοίο από Βραζιλία και Περού. Ζουν κυρίως φυλές του Αμαζονίου, και ειδικά στις περιοχές που επισκέπτονται οι τουρίστες (κοινότητες ιθαγενών) δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος. Άλλες απαγορευμένες περιοχές είναι αυτές κυρίως κοντά στα σύνορα με Βενεζουέλα, Εκουαδόρ και Παναμά αλλά επειδή η κατάσταση της χώρας είναι γενικά ρευστή (προς το καλύτερο), καλό θα ήταν να ενημερωθεί κάποιος πριν την οργάνωση του ταξιδιού του.
- Η Μπογκοτά έχει γενικά θέματα εγκληματικότητας, με συμμορίες που ληστεύουν τουρίστες για χρήματα, κοσμήματα, κινητά τηλέφωνα και φωτογραφικό εξοπλισμό. Υπάρχουν όμως και γειτονιές που είναι ασφαλείς για τους επισκέπτες ακόμα και τη νύχτα. Η παλιά πόλη La Candelaria, η πιο τουριστική περιοχή της πόλης, θέλει ιδιαίτερη προσοχή το βράδυ και καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι βόλτες μετά τη δύση του ηλίου όπου και ερημώνει από τουρίστες και περαστικούς. Κατά τη διάρκεια της μέρας γίνονται συνεχώς περιπολίες από την αστυνομία, αλλά και πάλι ο επισκέπτης θα πρέπει να μην ξεφύγει από την ασφαλή ζώνη (π.χ. η γειτονιά Egipto ακριβώς δίπλα, είναι επικίνδυνη). Το ίδιο ισχύει και για την περιοχή που βρίσκεται το τελεφερίκ για το βουνό Monserrate, καθώς εκεί έχουν αναφερθεί πολλές κλοπές. Η περιοχή με τις τράπεζες γύρω από το Εθνικό Μουσείο (εκεί έμεινα εγώ), η Macarena, και το Champinero θεωρούνται ασφαλείς, αλλά και πάλι χρειάζεται ενημέρωση πριν το ταξίδι (μέσω ιντερνετ σε τοπικές σελίδες ή πρεσβείες). Όπως και να έχει, το βασικότερο από όλα είναι να μην τριγυρνάει κάποιος μόνος του το βράδυ με τα πόδια και να προσέχει πολύ από που θα πάρει ταξί. Γενικά τα τοπικά ΜΜΜ καλό θα είναι να αποφεύγονται, καθώς οι τουρίστες γίνονται εύκολα στόχος, ειδικά εάν δεν μιλούν καθόλου ισπανικά. Το ταξί είναι το κύριο μέσο μετακίνησης στις μεγάλες πόλεις, αλλά και αυτό θέλει προσοχή.
Το σημαντικότερο πρόβλημα της πρωτεύουσας (αλλά και όλης της χώρας) είναι οι απαγωγές των τουριστών! Όχι, δε θα σε απαγάγει κάποιος με σκοπό τα λύτρα από την πρεσβεία ή την οικογένειά σου. Κανείς δε θέλει να βρεθεί μπλεγμένος με τις αρχές. Πολύ απλά, με απειλή μαχαιριού ή και όπλου σε αναγκάζουν να μπεις σε δικό τους όχημα ή σε ναρκώνουν, και αφού σε ληστέψουν, κάνουν μιά βόλτα μαζί σου σε διάφορα ΑΤΜς τραπεζών μέχρι να αδειάσεις όλες τις κάρτες που κουβαλάς πάνω σου! Το ίδιο έχουν κάνει και κάποιοι ταξιτζίδες! Βρίσκεις ένα τυχαίο ταξί στο δρόμο γυρνώντας από διασκέδαση, μπαίνεις μέσα και ο ταξιτζής με απειλή μαχαιριού/όπλου σε «γδύνει» από κοσμήματα, μετρητά, κινητό, κλπ. και με τις κάρτες ανάληψης/πιστωτικής που σίγουρα θα έχεις μαζί σου, σου κάνει ένα ωραίο «Bogotá by night», αδειάζοντας τους λογαριασμούς σου και μετά σε παρατάει στη μέση του δρόμου!
Γίνονται; Γίνονται! Σπανίως πλέον, αλλά φύλαγε τα ρούχα σου. Και τι πρέπει να κάνουμε? Η απάντηση σε λίγο…
- Η κεντρική περιοχή των Άνδεων, η ζώνη του καφέ, είναι γενικά ασφαλής. Παντού εννοείται θα πρέπει να προσέχουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα και χρήματα, αλλά αυτό το κομμάτι της χώρας θεωρείται από τα ασφαλέστερα. Τα τοπικά ΜΜΜ εδώ είναι ασφαλή. Εμείς χρησιμοποίησαμε το υπεραστικό τους λεωφορείο από την πρωτεύουσα για Armenia, και το τοπικό για Salento χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα (εκτός από τη μούρλα του οδηγού). Σε άλλες περιοχές τις χώρας καλό είναι να αποφεύγονται αυτού του είδους οι μετακινήσεις και κυρίως τα βραδινά δρομολόγια καθώς έχουν αναφερθεί επιθέσεις από συμμορίες.
- Η παλιά πόλη της Καρταχένα (το κομμάτι μέσα από τα τείχη) και η γειτονιά Getsemaní είναι επίσης ασφαλής. Γίνονται συνεχώς περιπολίες από την αστυνομία και γενικά είναι ασφαλές να περπατάς παντού ακόμα και τα ξημερώματα. Έξω από τα τείχη χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή. Εγώ με την παρέα μου που μέναμε στη συνοικία Marbella, χρησιμοποιούσαμε μόνο ταξί από το ξενοδοχείο μας για να κατεβούμε στην παλιά πόλη. Μας συμβούλεψαν να μην κυκλοφορήσουμε με λεωφορεία, αλλά ούτε και με τα πόδια μέχρι το κέντρο εάν είχαμε πάνω μας φωτογραφικό εξοπλισμό.
Επισκευθήκαμε επίσης την τοπική αγορά Bazurto, η οποία θεωρείται επικίνδυνη για τους τουρίστες και γι αυτό οι περισσότεροι πηγαίνουν με οργανωμένο γκρουπ. Αφήνοντας χρήματα και κινητά στο ξενοδοχείο, με μία μικρή μηχανή μόνο στο χέρι, πήγαμε και γυρήσαμε με ταξί, χωρίς να αντιμετωπίσουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Μόνο ένας αστυνομικός μου έκανε παρατήρηση για τη φωτογραφική μηχανή που κρατούσα, και με συμβούλεψε να την κρύβω μετά από κάθε φωτογράφιση για να μη μου την κλέψουν, κόβοντάς μου το χέρι. H Bocagrande επίσης θεωρείται ασφαλής περιοχή, και αν και δεν καθήσαμε στην παραλία για μπάνιο γιατί γινόταν πανικός, κάναμε τη βόλτα μας περπατώντας χωρίς κανένα θέμα.
- Το νησί San Andrés με εξέπληξε δυσάρεστα καθώς δεν είναι 100% ασφαλές. Είχα διαβάσει πολλά αρνητικά σχόλια στο ίντερνετ πριν το ταξίδι, και ειλικρινά μου φάνηκε πολύ περίεργο πως ένα τόσο μικρό μέρος στη μέση της Καραϊβικής να έχει σοβαρά θέματα κλοπών, ληστειών, ανθρωποκτονιών και φυσικά ναρκωτικών. Οι μετανάστες, από διάφορα μέρη της χώρας αλλά και από Τζαμάϊκα, δυστυχώς δημιουργούν προβλήματα όχι μόνο στους τουρίστες αλλά και στους ντόπιους του νησιού. Γι αυτό, o επισκέπτης πληρώνει τουριστικό φόρο για την είσοδο στο νησί, ενώ δίνουν πράσινη κάρτα σε όποιον θέλει να ζήσει στο νησί αλλά δεν είναι ντόπιος. Όχι ντόπιος Κολομβιανός, ντόπιος από το San Andrés!
Το κέντρο του θέλει μεγάλη προσοχή, καθώς γίνονται συχνά ληστείες στους δρόμους (πετύχαμε σκηνικό, ένα απόγευμα μέσα στην πόλη) και κλοπές στα καταλύματα. Ναι, εάν ρίξετε μιά ματιά στο tripadvisor και στο booking, αναφέρονται συχνά κλοπές μέσα από δωμάτια. Υπάρχει επίσης μιά περιοχή λίγο έξω από το κέντρο κοντά στο μανγκρόβιο δάσος, στην οποία έχουν αναφερθεί ληστείες και έχουν βρεθεί και πτώματα (από μέλη συμμοριών). Παρόλ’αυτά, οι μετακινήσεις είναι ασφαλείς, και με τα τοπικά λεωφορεία και με νοικιασμένα μηχανάκια/καρτ/γουρούνες. Πάντα φυσικά με προσοχή στα χρήματα και τα προσωπκά μας αντικείμενα.
Στην υπαίθρια αγορά του νησιού San Andrés
Ναρκωτικά:
Εδώ δεν έχω να πω κάτι παρά μόνο εάν δε θες να μπλέξεις, δεν μπλέκεις! Τι κι αν βρισκόμασταν στην παγκόσμια πρωτεύουσα των ναρκωτικών, δεν πήραμε χαμπάρι!! Η μοναδική φορά που μας πλησίασαν για να μας ρωτήσουν εάν θέλουμε κάτι, ήταν τυχαία σε ένα δρομάκι της Getsemaní, στην Καρταχένα. Καθώς περπατούσαμε βγάζοντας φωτογραφίες, ένας ντόπιος που καθόταν σε μιά πλαστική καρέκλα στην άκρη του δρόμου, με ένα μωρό στην αγκαλιά, μας έκανε την ερώτηση και εφόσον πήρε αρνητική απάντηση, δεν μας ξαναενόχλησε. Βασικά, δεν μας ενόχλησε κανένας, πουθενά! Το κράτος είναι ιδιαιτέρως αυστηρό σε αυτό το θέμα, και ο έλεγχος στα αεροδρόμια εξονυχιστικός (αυτό δε σημαίνει φυσικά πως εάν θες δε βρίσκεις).
Υγεία και εμβόλια:
Η Κολομβία είναι μία πολύ καθαρή χώρα με άριστες συνθήκες υγιεινής. Μπορείς να φας άφοβα από υπαίθριες αγορές, φούρνους, κλπ. Το νερό θα πρέπει να είναι εμφιαλωμένο, αν και στη Μπογκοτά πίνεται κανονικά από τη βρύση (εγώ έπινα από τη βρύση του ξενοδοχείου). Από εμβόλια δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο εκτός των κλασικών για τα ταξίδια. Για την περιοχή του Αμαζονίου χρειάζονται έξτρα τα εμβόλια του κίτρινου πυρετού και της ηπατίτιδας, αν και όταν φτάσαμε εκεί δεν έλεγξε κανείς το πιστοποιητικό υγείας (και από ότι μας είπαν επί τόπου, δεν ήταν τελικά απαραίτητο). Για τα κουνούπια χρησιμοποιήσαμε μόνο αντικουνουπικά (απλά και ισχυρά με deet >50), κατάλληλο ρουχισμό και κουνουπιέρες για τον ύπνο. Χάπια για μαλάρια δεν πήραμε, αν και είχαμε μαζί μας. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
** Γενικές συμβουλές:
Κάποια θέματα ασφάλειας είναι απλή λογική σε όλα τα ταξίδια, όπως το να μην κυκλοφορούμε με ακριβά κοσμήματα, κινητά και πορτοφόλια σε εμφανές σημείο, ή τσάντες που ανοίγουν εύκολα και οτιδήποτε άλλο που προκαλεί. Για τις πιο επικίνδυνες περιοχές της Κολομβίας θα πρέπει να προσέχουμε ακόμα περισσότερο και να μην κυκλοφορούμε, ειδικά το βράδυ με ακριβό φωτογραφικό εξοπλισμό, να μη χαζεύουμε στους δρόμους με τον χάρτη στο χέρι, και γενικά να κρατάμε χαμηλό προφίλ.
Όσον αφορά στις απαγωγές και μικροκλοπές: θα πρέπει πάντα να προσέχουμε να μη μας ακολουθεί κάποιος στο δρόμο, να περπατάμε σε φωτισμένα σημεία, να αποφεύγουμε έρημα στενά και για οτιδήποτε χρειαστούμε να αναζητήσουμε τη βοήθεια των γύρω μας και της αστυνομίας.
Για τις μετακινήσεις μέσα στις πόλεις, το ταξί πρέπει πάντα να το παίρνουμε μπροστά από το ξενοδοχείο/κατάλυμα μας ή να το καλεί η ρεσεψιόν, και για την επιστροφή είτε από πιάτσα ταξί (συνήθως υπάρχουν και αστυνομικοί εκεί), είτε να έχουμε ήδη κλείσει ραντεβού με το ταξί που μας έφερε από το ξενοδοχείο. Τα νόμιμα κίτρινα ταξί είναι ασφαλή και χρησιμοποιούν ταξίμετρο, έχουν όλα σήμα με την άδειά τους (ένα νούμερο στο πίσω μέρος του καθίσματος με τη φωτογραφία του οδηγού, εμφανές από το πίσω τζάμι), αλλά πότε δεν πρέπει να σταματήσουμε κάποιο τυχαία στο δρόμο. Οι εταιρίες ταξί και το uber είναι επίσης μιά ασφαλής λύση. Το βασικότερο από όλα είναι να μην κουβαλάμε πολλά χρήματα πάνω μας, ελάχιστες ή καθόλου κάρτες και γενικά να φροντίσουμε πριν το ταξίδι μας οι πιστωτικές και οι κάρτες ανάληψης να έχουν μικρό όριο.