Santorini has few beaches and although clean, not all of them are that nice. The majority are dark colored, black or grey due to the volcano lava and have big or small pebbles and sand. Some of them have shallow waters and the rest have deep cold refreshing. Hmm…where to go? Take a look and pick your favorites!
Except for the following that we have visited recently, we also recommend Monolithos (on the east side close to the airport with shallow waters, ideal for families), Ammoudi (on the foothill of Oia’s cliff – there is no beach there, you can dive from the cliff though) and Ag. Georgios (a sandy beach, close to Perivolos).
H Σαντορίνη έχει λίγες παραλίες και δεν είναι όλες πολύ καλές, αν και πεντακάθαρες. Οι περισσότερες είναι σκουρόχρωμες, μαύρες ή γκρι λόγω της ηφαιστειακής λάβας, με μεγάλο βότσαλο, πετραδάκι ή άμμο. Κάποιες έχουν ρηχά νερά, άλλες είναι απότομες και βαθιές με κρύα -εώς παγωμένα- νερά. Ποιά να επιλέξεις? Ρίξε μιά ματιά παρακάτω.
Εκτός από τις κάτωθι που επισκευθήκαμε πρόσφατα, προτείνουμε επίσης και τον Μονόλιθο (στα ανατολικά κοντά στο αεροδρόμιο, με ρηχά νερά ιδανική για οικογένειες), το Αμμούδι (κάτω από την Οία, χωρίς παραλία, βουτάς από τα βράχια) και τον Αγ. Γεώργιο (με αμμουδιά, δίπλα στον Περίβολο).
Vlychada is the second most impressive beach for me (after the Red one), located on the south with soft grey sand, ideal for relaxing and isolating moments, as it is less touristy than the others. Its scenery is like a lunar landscape with bizarre white cliffs and an old tomato factory at the background. There are a couple of laid-back beach bars at the beach and the small port of Vlychada with a few tavernas on the other side.
The old tomato factory is running as the “Industrial Museum of Tomato” now, the first one of its kind worldwide. The visitors can learn about the history of the tiny tomato made in Santorini, one of the most popular and traditional products of the island. Furthermore, the same building hosts the “Santorini Arts Factory Festival” with lots of cultural events. The place is easily accessible by local buses and private transportation.
Η Βλυχάδα για μένα είναι η δεύτερη πιό εντυπωσιακή (μετά την Κόκκινη), στα νότια του νησιού με μαλακή σταχτί αμμουδιά, ιδανική για απομόνωση και ξεκούραση ως λιγότερο τουριστική από τις υπόλοιπες. Το σκηνικό της θυμίζει σεληνιακό τοπίο με παράξενα λευκά βράχια και ένα παλιό εργοστάσιο τοματοποιίας πίσω ακριβώς από την παραλία. Στην παραλία υπάρχουν καναδυό ήσυχα beach bar με ξαπλώστρες και από την άλλη μεριά βρίσκεται το μικρό λιμανάκι της Βλυχάδας με λίγες ταβερνούλες.
Το παλιό εργοστάσιο τομάτας λειτουργεί πλέον ως Βιομηχανικό Μουσείο Τομάτας, το πρώτο παγκοσμίως. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την ιστορία ενός από τα παραδοσιακά και διάσημα προϊόντα του νησιού, το Σαντορινιώτικο τοματάκι. Επίσης, στον ίδιο χώρο στεγάζεται και το “Santorini Arts Factory Festival”, με πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η πρόσβαση είναι εύκολη με τοπικά λεωφορεία ή Ι.Χ.
Perissa is basically a coastal village full of local tavernas, fully organized beach bars, rooms for rent, hotels and a 7 km long black sandy beach (my favorite in Santorini) stretching along the next settlement of Perivolos. Both beaches have shallow clean sea and are very alike, with Perissa having more sand and less pebbles than Perivolos and a more fascinating landscape with a huge rock and a built-in small church inside a cave. Both are easily accessible by local buses, while their schedules are very convenient. There is also a fully organized camping in Perissa and in general, staying there is less expensive than in the villages of Caldera.
Η Περίσσα είναι ουσιαστικά ένα παραθαλάσσιο χωριό με πολλές ταβέρνες, οργανωμένα beach bars, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία και μία κατάμαυρη παραλία μήκους 7 χλμ (η αγαπημένη μου στη Σαντορίνη), που φτάνει μέχρι τον επόμενο οικισμό, Περίβολο. Οι δύο αυτές παραλίες με ρηχά, πεντακάθαρα νερά είναι σχεδόν ίδιες, με την Περίσσα να έχει λίγο περισσότερη άμμο και λιγότερα πετραδάκια από τον Περίβολο, και πιο εντυπωσιακό τοπίο με έναν τεράστιο βράχο και ένα μικρό υπόσκαφο εκκλησάκι. Η πρόσβαση είναι εύκολη και τα δρομολόγια των τοπικών λεωφορείων αρκετά συχνά. Στην Περίσσα υπάρχει επίσης και οργανωμένο camping και γενικά η διαμονή είναι πιό οικονομική σε σχέση με τα χωριά της Καλντέρας.
In case you are interested in visiting three beaches in one day, I would advise you to use the taxi-boat from the village of Akrotiri to the Red, White & Black beaches. On the way you can admire the impressive colorful volcanic rocks of the south part of the island. Using the same ticket you can get to all of them, since the taxi-boats shuttle often from-to Akrotiri port.
We visited the Black beach first, taking a look at the others from aboard. To be honest, we didn’t like it that much. The surroundings are surely very impressive, as the black beach contrasts the white cliffs behind. The beach, though, has only big pebbles (which I don’t like at all), the water is deep and cold and as it was quite wavy at that time, we left quite soon. There are some beach chairs, as you cannot sit or lie down on those huge pebbles and some underwater caves, in which you can swim whenever the water is calm. On our way back we were thinking of getting to the White beach, but it looked like full of pebbles like the Black one, so we didn’t bother at all. The scenery is stunning though! Our last stop was the Red beach, which you can also reach by car. The most famous of the island is also the most impressive, as the red cliffs are hanging over the shore and their colors are extremely intense. It is usually overcrowded and if you want to lie on the beach you’d better watch out as landslides take place there quite often.
Εάν θα σε ενδιέφερε να επισκευθείς τρεις παραλίες σε μία ημέρα θα πρότεινα να πάρεις το τοπικό βαρκάκι από το χωριό Ακρωτήρι για την Κόκκινη, Λευκή και Μαύρη παραλία. Η διαδρομή προς τις παραλίες αυτές είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με θέα τα πολύχρωμα ηφαιστειογενή βράχια της νότιας πλευράς του νησιού. Με το ίδιο εισιτήριο μπορείς να επισκευθείς και τις 3 παραλίες, αφού τα ταξί-βάρκες πηγαινοφέρνουν συνεχώς κόσμο από-προς Ακρωτήρι. Εμείς πήγαμε πρώτα στην Μαύρη παραλία, βλέποντας τις υπόλοιπες δύο από το βαρκάκι. Η Μαύρη να πω την αλήθεια δεν μας ενθουσίασε. Το τοπίο είναι βέβαια πολύ εντυπωσιακό καθώς η μαύρη παραλία κάνει αντίθεση με τα λευκά βράχια από πίσω. Η παραλία όμως έχει μόνο μεγάλα βότσαλα (που δεν μου αρέσουν καθόλου), η θάλασσα είναι βαθιά και κρύα και επειδή είχε κυματάκι όταν πήγαμε το νερό δεν ήταν και πολύ καθαρό, με αποτέλεσμα να κάνουμε μόνο μιά βουτιά και μετά να φύγουμε. Έχει επίσης λίγες ξαπλώστρες (γιατί που να κάτσεις σε αυτά τα βότσαλα) και κάτι σπηλιές που όμως εάν έχει κύμα δεν μπορείς να βουτήξεις. Στην επιστροφή θα κατεβαίναμε στην Λευκή, πολύ πιό μικρή σε μήκος και σε πλάτος από τη Μαύρη, αλλά και αυτή με τεράστια άσπρα βότσαλα. Δεν κάναμε τον κόπο να κατεβούμε, το τοπίο όμως όπως και φαίνεται από το καραβάκι είναι υπέροχο. Τελευταία στάση στην Κόκκινη παραλία, την οποία μπορείς να επισκευθείς και οδικώς. Η πιό γνωστή του νησιού, με τα κατακόκκινα βράχια να κρέμονται πάνω από τη θάλασσα και το απίστευτα ενυπωσιακό τοπίο, που όμως χρειάζεται παραπάνω προσοχή σε περίπτωση που κάποιος καθήσει με την πετσέτα του από κάτω, διότι γίνονται συχνά κατολισθήσεις.
Kamari is one more popular coastal village on the east of the island with a lot of tavernas, fully organized beach bars, rooms for rent, hotels and a black beach full of black volcano pebbles in the sea and at the beach. It is easily accessible and it is placed behind the huge rock of Perissa.
Το Καμάρι είναι ένας ακόμα παραθαλάσσιος τουριστικός οικισμός στα ανατολικά του νησιού με πολλές ταβέρνες, οργανωμένα beach bars, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία και παραλία με κατάμαυρες ηφαιστειακές πέτρες μέσα και έξω από την θάλασσα. Εύκολα προσβάσιμο και αυτό, βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον βράχο της Περίσσας.
Katharos is a small, deserted beach on the foothill of the cliff of Oia and you can find it on the way to Ammoudi port. It looks like the Black beach, having a stunning landscape, black pebbles and cold deep water. Ok, we didn’t like it at all! 😀
There is a parking area, then you climb down the cliff to the beach and on the top of the cliff there is a very nice café-restaurant overlooking the Aegean Sea.
Ο Καθαρός είναι μία μικρή, μη οργανωμένη παραλία κάτω από την Οία, κατεβαίνοντας το δρόμο προς Αμμούδι. Θυμίζει λίγο τη Μαύρη παραλία, με εντυπωσιακό τοπίο, μαύρα βότσαλα και κρύα βαθιά νερά. Να πω ότι μας άρεσε? Ψέματα θα πω… 😀
Από το πάρκινγκ κατεβαίνεις με τα πόδια τον βράχο, στην κορυφή του οποίου υπάρχει ένα πολύ ωραίο καφέ-εστιατόριο με φανταστική θέα στο Αιγαίο.
